Missie geslaagd bij de albumpresentatie van “Six String Preacher", van David Ronaldo & The Dice in GC De Mena in Rotselaar: op het dak speelden ze al bij de opnames van hun eerste single "Too Old To Die at 27”, maar vanavond ging het dak er letterlijk af tijdens de wervelende show, die de ondertussen illustere live band, neerzette. Van spanning voor de eerste liveset, waar de songs van het nieuwe album boven de doopvont werden gehouden, was niets te merken. De maar liefst zevenkoppige band stond op scherp, met de vinger op de trekker, klaar om het duel met een uitverkochte zaal met succes aan te gaan en hun reputatie als six string preachers alle eer aan te doen.

Het gaat als maar in stijgende lijn bij David Ronaldo & The Dice, zowel live als in de studio. Met “Six String Preacher” brachten ze hun vijfde album uit, sinds “Shoot Them With Words” in 2019 op de wereld werd afgevuurd. Alles ging hen echter niet voor de wind toen verleden jaar percussionist Marco Epis, oude getrouwe en medestichter van de band, om gezondheidsredenen moest forfait geven voor de live shows, samen met bassist Tim Van Passel, wiens gezinsleven niet meer te combineren viel met de optredens. Ongelooflijk hoe snel deze twee iconen waardig vervangen werden door de getalenteerde bassiste Ilse Van den Broeck en een nieuwe topdrummer, Hans Boeye. We zeiden hierboven wel degelijk zevenkoppige band, want samen met frontman David Ronaldo, mister slide, Dirk Lekenne, voodoo child Charly Verbinnen, keyboard wizard Pieter Akkermans en de denderende ritmesectie van Ilse Van den Broeck en Hans Boeye, kreeg il mago delle percussioni, Marco Epis, verdiend meer dan één ereronde. Hij mocht zich uitleven op zijn conga’s in hun geniale cover van de Allman Brothers klassieker, “Whipping Post” en Fleetwood Mac’s “Oh Well”, waarna hij met een gemeende knuffel van de bandleden het podium verliet. Eens een Dice, altijd een Dice.

“Six String Preacher” werd een dijk van een album, misschien wel het beste wat David Ronaldo & The Dice tot heden op plaat hebben gezet, en we maken eerbiedig een knieval voor een band die ervoor kiest om live gans het nieuwe album op hun enthousiaste fans los te laten. Het is guitar slinger Charly Verbinnen die op loodzware, bevende bariton noten “Too Blind To See (And a fool to believe)” mag openen, een swampy rocker over teleurstelling en bedrog, met een knappe tekst van Els Marivoet, die ook in “When A Good Man Cries”, met haar woorden ons gemoed laat vollopen in de voodoo processie, die loodzwaar voort strompelt op slide gitaar van levensgezel Dirk Lekenne. Dat vrouwen tekstueel goed de gevoelige snaar kunnen raken, bewijst ook David’s wederhelft Lesley Verbeeck, die met de prachtige akoestische ballade “Ride On”, een ware Western klassieker schreef en ons weemoedig onze cowboyboots doet afstoffen. Samen met het heerlijke “The World’s Going Down the Drain Blues”, een aanklacht tegen de social media, geschreven door bevriende collega Werner Van Rillaer en opgeluisterd met een aangrijpende, cleane blues solo van Charly Verbinnen, zijn dit één van de weinige rustpunten in de set. Het gaat er vurig aan toe vanavond met onder andere de zomerse rocker en oorwurm van het nieuwe album "Southbound Again”, doordrenkt van Lekenne’s slide gitaar en een zwierig keyboard van Pieter Akkermans, de gekende eerste single “Too Old to Die at 27” met een ware Status Quo signatuur en het funky gouden oudje “Burn up My Love”, uit hun tweede studio album “Shoot Them With Words”, levendig meegezongen en meegeklapt door de voltallige zaal.

De veelzijdigheid van de band is grenzeloos en ze schakelen naadloos over van pure rock naar ballades of southern rock vibes zoals in “Change Calls The Tune”, dat moeiteloos aan gerenommeerde bands als Gov’t Mule kan tippen, als bluesy, door mondharmonica aangevuurde boogie in “World’s End Blues”, gefundeerd gedragen door de strakke ritmesectie van het duo Ilse Van den Broeck en Hans Boeye. Hoogtepunten in overvloed vanavond, maar één van de absolute uitblinkers is het titelnummer “Six String Preacher”, waar achttien snaren zowel broederlijk synchroon in elkaar vloeien, als bijtend David Ronaldo’s roestige stem,doorklieven, met een laaiende gitaarfinale van het duellerende duo Verbinnen- Lekenne als slotakkoord.

Wie David Ronaldo & The Dice al een paar keer aan het werk zag, weet dat het als thuiskomen is, bij deze sympathieke, getalenteerde bende. In die zin klinkt de afsluiter “My Hometown”, die voor deze speciale avond een ander arrangement aangemeten krijgt, bijna symbolisch. We keren vandaag, na een passage aan de drukbezette merchandise stand, drijvend op een wolkje naar huis, voortgeblazen door six string preachers uit eigen streek, die duidelijk nog niet aan het einde van hun verhaal zijn. Meer van dat alsjeblieft!

Als je David Ronaldo & The Dice binnenkort nog eens aan het werk wil zien, grijp dan je kans op donderdag 6 februari in Bed’n Blues in Halen. Er zijn maar 40 plaatsen beschikbaar, dus snel wezen is de boodschap. De toegang is gratis, met vrije gift voor de artiest. CU there!

Yvo Zels

Andere concertdata:
21/02/2025 Oude Jan Blues Festival Delft (NL)
08/03/2025 Zaal De Stegel - Blues Festival - Kinrooi
05/04/2025 Bluezy Festival - Ridderkerk (NL)
20/04/2025 Zilst Blues - Velthoven (NL)
14/06/2025 Mine Blues - Heusden -Zolder